Abenduaren 8tik 18ra, La Vía Campesinako (LVC) nazioarteko ordezkaritza bat, EHNE Bizkaiako bi ordezkari barne, Palestinara joan da bertako erakunde kideak, Palestinako Nekazaritzako Langileen Komiteen Batasunak (UAWC), egindako deiari erantzunez.
Bisita hau antolatzeko beharra Gazako genozidioaren erdian Palestinako herriari elkartasuna adierazteko eta okupazioaren okertzeari eta apartheid sionistaren sistemari buruzko testigantzak jasotzeko premiatik sortu zen.
Via Campesinak etengabeko babesa adierazi die Palestinako herriaren borrokei, eta Israelek Gazan egindako bortxaketa ankerrak salatu ditu. Hainbat hilabetez prestatzen aritu ondoren, nekazari eta ibiltari talde bat Lurralde Okupatuetara joan zen. Ordezkaritza Via Campesinako Europako Koordinazioko (ECVC) ordezkariek soilik osatu zuten; izan ere, Israelen okupazioak ezarritako bisatu-politika murriztaileek ia ezinezko egiten dute Europatik kanpoko bidaiak eta sarrerak bermatzea.
Nekazari talde gisa, nekazarien zein errefuxiatuen komunitate ugari bisitatu ditugu Ramala, Nablus, Hebron, Jeriko, Jordan harana eta Jerusalem ekialdeko gobernazio okupatuetan. Herritarrekin, gobernu-gorputzekin eta gizarte zibileko erakundeekin biltzen gara, baita erakunde feministekin, gazteekin eta giza eskubideen aldeko erakundeekin ere.
Nahiz eta jakin palestinarren garbiketa etnikoa 1948an hasi zela, ordezkaritzak berehala ikusi zuen Zisjordaniako kokaguneen kolonizazioaren bizkortze dramatikoa, nekazarien, artzainen eta haien familien, batez ere emakumeen eta haurren, bizi-, lan- eta segurtasun-baldintzen narriadurarekin batera. Estrategia inperialistak eta kolonialak, eskualdea sutzen ari direnak, berez daude lotuta Palestinako genozidioarekin.
Genozidioaren aurpegia
Ez dago ezer ezkutaturik kolono israeldarrek Palestinarekin amaitzeko duten proiektuari buruz: "ez dago etorkizunik Palestinarentzat" zioten kartel handiak ikusi genituen nonahi.
Ordezkaritzak bere begiekin ikusi duenari buruz hausnartuz, orain argi dago genozidioaren beste aurpegi bat dagoela Palestinan. Palestinako bizitzaren alderdi guztiei eragiten die: lurrerako, uretarako eta baliabide naturaletarako sarbideari, mugitzeko askatasunari, hezkuntzari, osasunari..., eta horrek eragin sakona du bizitza bideragarri bat eta gizarte bat eta etorkizun autojakin bat eratzeko gaitasunean.
Testuinguru horretan, europarrak garen aldetik, lotsatu egiten gaitu eta biziki zapuzten gaitu mendebaldeko gobernuen erantzukizunak adierazteak; izan ere, apartheid politiketan eta Gazako eta Zisjordaniako palestinarren sarraskian konplize gisa salatzen ditugu.
Kolonia ilegaletako kolono sionisten eta laguntza eta babesa ematen dien armada israeldarraren zigorgabetasun eta indarkeria maila inoiz ez bezalakoa izan da. Azken 14 hilabeteetan, ehunka kontrolgune eta ate berri ezartzearekin batera, nekazaritzako azpiegiturari eraso egin diote sistematikoki. Palestinako nekazaritza-lurren, ur-iturrien, artzaintza-eremuen eta elikagaien ekoizpenaren milaka hektarea kendu dizkiete palestinarrei. Egunez egun, kolonoen zapalkuntza eta indarkeria kolonialak eta Israelgo lege-esparruak kanporaketak, erasoak eta hilketak planifikatzea eta gauzatzea ahalbidetzen dute mundu guztiaren aurrean.
Palestinako ondarea oso errotuta dago nekazarien eta nekazarien nortasunean. Duintasunaren eta askapenaren aldeko borroka palestinarra autodeterminazioaren, jaioterriaren eta, beraz, elikadura-subiranotasunaren aldeko borroka da. Oztopo handiak izan arren, nekazaritza-ondarea belaunaldiz belaunaldi transmititzen da: jendeak geratu egin nahi du, edo bere lurraldera itzuli, nahiz eta bere familiak duela 76 urtetik errefuxiatu gisa desplazatuta egon. Honen aurrean, palestinarren irmotasuna, euren sumud ezabaezina bezala ezagutzen dena, apal eta ohoragarri sentitzen gara.
Lekuko izan ginen nola, egunero, israeldarren okupazioa saiatzen den palestinarrak beren lurraldetik indarrez kanporatzen, ura eskuratzea ukatzen eta bizirauteko baliabideak kentzen. Hirietako nekazariak, artzainak, arrantzaleak edo biztanleak itota daude okupazio-azpiegitura teknologiko zein fisikoen ondorioz.
UAWCren aurkako erasoak
UAWCk, La Vía Campesinako kide den aldetik, egunero erantzuten die errealitate horiei, eta okupatzaileek eraso egiten diete hori egiteagatik. UAWCk 20 urte baino gehiagoz ezarritako lurrak garatzeko programak funtsezkoak dira palestinarren elikadura-subiranotasunerako. Israelen okupazioari eragiten diote UAWCk lurrak berreskuratzeko dituen proiektuek, konfiskazioa saihesteko, artzain beduino nomaden bizibideei laguntza zehatza emateko, lanbide-heziketarako eta hazi-bankuetarako. Ekintza horiek Israelen okupazioa ahultzen dute, proiektu sionistaren oinarria ahultzen dutelako, hau da, asentamenduen kolonizazioa.
Bereziki kezkatuta gaude kolonoen hedapen kolonialagatik Jordan haranean, Palestinako elikagaien despentsan. Herri oso baten elikadura-subiranotasuna eta biziraupena aipatzen direnean, indigenen bizimoduak – nekazariak, Beduako artzainak, Gazako arrantzaleak – mehatxatuta ikusten dira, eta horiekin batera kultura-ondarea, ezagutza tradizionala, animalia-arrazak eta tokiko haziak. Tokiko haziak, UAWCk kontserbatu eta eskura jartzen dituenak bezala, modu erabakigarria, eskuragarria eta ondo egokitua dira nekazariek beren burua, familiak eta komunitateak segurtasunez elikatzeko. Ikuspegi horrek kontraste handia egiten du ustiapenarekin eta lurrarekiko mespretxuarekin, pentsamolde kolonialaren bidez adierazten baita; izan ere, zuhaitzak erauzten ditu, monolaborantzak eta industria-haztegiak ezartzen ditu, lurzorua desertifikatzen du eta lurra ponpekin, hondeamakinekin eta ariketa militar itzelekin zauritzen du.
Israelgo produktuei boikota
Beraz, palestinarren lurren eta uraren desjabetzearen abiadura eta handitasunaren aurrean, gure ahotsa altxatzen dugu esanez: utzi nekazari palestinarrei landatzen! Dei egiten diogu Israelgo edozein nekazaritzako elikagai produkturi boikota egiteari, Israelen okupazioaren aurkako zigorrak ezartzeari eta Israelek eta beste herrialde batzuek ezarritako merkataritza akordioen gaitzespen irmoari.
Ez dugu hitz egokirik aurkitu Palestinako pertsona guztiek erakutsi ziguten abegi onaren aurrean dugun esker ona deskribatzeko. Haren ongietorriak, haren gizatasun sakonak, irmotasunak eta adiskidetasun-zentzuak biziki hunkitu gintuzten. Hauek indar espiritualaren funtsezko elementuak dira, herri palestinarrak askapenaren aldeko borroka luzeari eutsi eta irabazi ahal izateko.
Israelgo gobernuaren desplazamendua eta lur-jabetzea arintzeko premia larriak bultzatzen gaitu LVCk kausa palestinarrarekin duen konpromiso sendoa indartzera. Gure herrialdeetara itzultzean, ordezkaritzako kide garen aldetik, gure ardura da egungo egoerari buruzko informazioa eta testigantzak zabaltzea. Are gehiago garatuko ditugu gure elkartasun eraginkorrerako ekimenak eta nekazari palestinarrei eta herri palestinarrari laguntzeko gure estrategiak.
Gora Palestina eta gora nekazari palestinarrak!