Etxalderen editoriala: “2025erako erronkak eta helburuak””

Hilabete honetan Frantzian egingo diren hauteskunde sindikalen ondorioz, urte berriaren hasiera bereziki bizia izango da. Aste hauetako mobilizazioak hauteskunde prozesu honen testuinguruan kokatu behar dira; izan ere, Coordination Rurale (CR) elkarteak bere mezu ultraliberala erradikalizatu nahi du, historikoki FNSA sindikatu nagusiarengana joan diren botoak erakartzeko helburuarekin. Gure aliatu Confederation Paysanne (CP) erakundeak Europako testuinguruari begira lortzen duen emaitza garrantzitsua izango da; eta bereziki esanguratsua izango da gure ELB sindikatu anaiak Iparraldean lortzen duen emaitza. Gehiengoari eustea ez da erraza izango, baina hori da erronka.

Nekazaritza-sektorearen ordezkagarritasuna erakunde sindikaletan oinarritzen da, eta garrantzitsua da gai hori azpimarratzea whatsapp bidez sortutako elkarteak ugaritzen ari diren testuinguru batean. Ororen ordezkari aldarrikatzen dute beren burua, baina, batez ere, interes korporatiboek eta indibidualek mugiarazten dituzte.

«EBk Mercosurrekin egindako akordioa arbuiatzea, Marokorekin eta Zeelanda Berriarekin egindako aurreko merkataritza libreko akordioekin batera, azken mobilizazioen aldarrikapen nagusia biltzen ari da Europako esparruan. Elikadura beti izan da trukerako txanpona akordio horietan guztietan, eta jaitsierak eta prezioen krisiak eragin ditu tokiko ekoizpenetan»

ETXALDEren ale honetan Olivier De Schutterren (iPES FOOD) iritzi artikulu bat erreproduzitzen dugu, hartu beharreko erabakien norabidea oso modu pedagogikoan deskribatzen duena. Oso litekeena da Alemaniako otsaileko hauteskundeen testuinguruan nekazaritza-mobilizazioak egotea, baina gero eta argiagoa da eskaerak zehatzagoak izan behar direla. EBk Mercosurrekin egindako akordioa arbuiatzea, Marokorekin eta Zeelanda Berriarekin egindako aurreko merkataritza libreko akordioekin batera, azken mobilizazioen aldarrikapen nagusia biltzen ari da Europako esparruan. Elikadura beti izan da trukerako txanpona akordio horietan guztietan, eta jaitsierak eta prezioen krisiak eragin ditu tokiko ekoizpenetan. Datu objektiboa da, eta akordio horiek azken hiru hamarkadetan izan dituzten ondorioak errepasatu besterik ez da egin behar.

STOP UE-Mercosur

El Diálogo Estratégico sobre el futuro de la agricultura en la UE concluyó claramente que la transición hacia sistemas agroalimentarios más sostenibles sólo será posible si se garantiza un ingreso decente y estable a las pequeñas y medianas explotaciones y a los trabajadores agrícolas.

«Merkataritza libreko akordioak bateraezinak dira elikagaiak ekoizteko eta belaunaldien arteko erreleboa egiteko bidezko prezioen politikarekin, eta erakundeek premiaz ekin behar diote eztabaida horri. Ekoizpen-eredu eta elikadura-sistema guztiak bateragarriak direla dioen diskurtsoari ez zaio eusten»

Mercosurrekin lortu berri den akordioa Europako erakundeek onartu behar dute, eta estatuek berretsi behar dute. Badakigu Espainiako Estatua akordio horien oso laguna dela, eta Gasteizko eta Iruñeko gobernu autonomikoak ere dinamika esportatzaileen zale direla. Horren lekuko dira Amaia Barredo sailburu berriak egindako adierazpenak, EBk Mercosurrekin egindako akordioaren ustezko ontasunak goraipatuz, edo Euskal Sagardoa Jatorri Deituraren aurkezpenean (Euskal Herri osoko ekoizpena barne hartzen du), Japoniara sagardoa esportatzen duen esperientziaren apologia eginez.

Merkataritza libreko akordioak bateraezinak dira elikagaiak ekoizteko eta belaunaldien arteko erreleboa egiteko bidezko prezioen politikarekin, eta erakundeek premiaz ekin behar diote eztabaida horri. Ekoizpen-eredu eta elikadura-sistema guztiak bateragarriak direla dioen diskurtsoari ez zaio eusten.

«2025ean, gure eskaerak merkataritza libreko akordioak baztertzera bideratu behar dira, elikadura eskubide bat dela eta ez merkantzia bat aldarrikatzera, eta tokiko elikadura-sistema iraunkorragoen aldeko dinamikak eta proposamenak areagotzera»

2025ean, gure eskaerak merkataritza libreko akordioak baztertzera bideratu behar dira, elikadura eskubidea dela eta ez merkantzia aldarrikatzera, eta tokiko elikadura-sistema iraunkorragoen aldeko dinamikak eta proposamenak areagotzera. Mobilizazioek agenda horren parte izan behar dute, eta nekazaritza-erakundeek gure mezuekin asmatzeko erantzukizuna dugu, garapen iraunkorreko eredu bateranzko eta elikadura-subiranotasuneranzko aldaketa-dinamikak sakontzeko eta azkartzeko.

URTE BERRI ON eta besarkada goxo bat Palestinarantz.

Leave a Reply

Your email address will not be published.Email address is required.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.