Etxalderen editoriala: “Elikadura, Landa Garapena eta Arrantza”

Apirilaren 21eko hauteskunde autonomikoetatik bi hilabetera, Eusko Jaurlaritza berriaren eraketa errealitate bat da. Sailak ugarituz joan direnez, lehen sektoreak sail propioa du, eta Amaia Barredo izango da arduradun politikoa.

Sail honetan elikadura sartzeak funtsezko zeregina izan beharko luke gainerako sailekiko koordinazio programatikoan, haren zeharkako izaera kontuan hartuta, eta, horrez gain, elikagai-sistemek jasaten ari garen jasangarritasun-krisian hartzen duten garrantzia azpimarratu beharko litzateke.

«Nekazaritza gehienarentzat diru-sarrera eta etorkizun falta azken hamarkadetan aplikatutako politika neoliberalen ondorio zuzena da, eta merkataritza libreko akordioak dira politika neoliberal horien motorra»

Ikusi dugunez, konfigurazio berri hori azken hilabeteetako nekazaritzako pro- testen erantzunaren parte da, nahiz eta oraingoz ez den xehetasunez ezagutzen Sail honen gobernu-programa. Nekazaritza gehienarentzat diru-sarrera eta etorkizun falta azken hamarkadetan aplikatutako politika neoliberalen ondorio zuzena da, eta merkataritza libreko akordioak dira politika neoliberal horien motorra. Eta garrantzitsua da azpimarratzea 2020ko eta 2030eko hamarkadetako merkataritza libreko akordioak nagusiki baliabideetarako sarbidea ziurtatzean oinarritzen direla; elikadura aktibo estrategikotzat hartzen denez, lurrak eta baliabideak inbertsio-funtsen bidez bereganatzeko olatu berri bat abian jartzen da.

«2020ko eta 2030eko hamarkadetako merkataritza askeko akordioek baliabideak eskuratzeko aukera ziurtatzea dute helburu nagusi; elikadura aktibo estrategikotzat jotzen denez, lurrak eta baliabideak inbertsio-funtsen bidez bereganatzeko olatu berri bat abian jartzen da»

Nekazaritzaren eta abeltzaintzaren industrializazioa elikagai-sistema globalizatuen inplementazioaren ondorio ere bada, berotegi-efektuko gasen munduko isurketen heren baten erantzuleez gain. Beraz, ispilu-klausulak ezin dira erantzuna izan elikadura-sistemen sakoneko arazoei heldu nahi badiegu.

«Elikadura-trantsizioa nola definitu eta artikulatu eztabaidatzeko unea da, bai ekoizpenean, bai kontsumoan. Eta, horretarako, garrantzitsua da elikagai-trantsizio hori antolatzeko printzipioak nabarmentzea»

Elikadura-trantsizioa nola definitu eta artikulatu eztabaidatzeko unea da, bai ekoizpenean, bai kontsumoan. Eta, horretarako, garrantzitsua da elikagai-trantsizio hori artikulatu behar dugun printzipioak nabarmentzea:

    • "Baserritik Mahaira" estrategiak antibiotikoak, pestizidak, ongarriak eta nekazaritza ekologikoa handitzeari buruz proposatzen dituen neurriak geureganatzea eta inplementatzea
    • Trantsizio-baldintzak barne hartzen dituzten lurralde-kontratu kolektiboak eta/edo indibidualak sustatzea
    • Herrialdearen ikuspegia berreskuratzea, bai nekazaritzari dagokionez, bai abeltzaintzari dagokionez, eta barne-merkatu egonkorrak sortzea
    • Gutxieneko errentak bermatzeko asmo handiko planen bidez nekazaritza-jardueran pertsona berriak sar daitezen sustatzea
    • Tokiko eta hurbileko elikadura politika publikoen ardatz gisa kokatzea, elikagaien erosketa publikoaren bidez
    • Tokiko elikadura-sistemak eraikitzea eskualdeko elikadura-estrategien bidez
    • Landa-inguruneko bizimoduari eustea, zerbitzu eta baliabide publikoak landa-ingurunean bizi diren pertsonen beharretara egokituz...
«Horrek guztiak eskatzen du nekazaritza-erakundeekin etengabe eta eraginkortasunez hitz egitea, eta egungo legegintzaldia gainditzen duen ikuspegi eta artikulazio estrategikoa eta denbora-muga ematea»

Horrek guztiak eskatzen du nekazaritza-erakundeekin etengabe eta eraginkortasunez hitz egitea, eta egungo legegintzaldia gainditzen duen ikuspegi eta artikulazio estrategikoa eta denbora-muga ematea. Eta nekazaritza-erakundeei dagokigu proposamenak eguneratzea eta fidantzak berritzea.

Leave a Reply

Your email address will not be published.Email address is required.