Europak ustiategian bertan hiltzeko baimena ematen du (79 Etxalde Editoriala)

Txarriak
«EBren ikuspegi berri horrek eskualdeko landa-garapeneko prozesuak indartzeko palanka gisa balio behar du. Prozesu horietan, udalerriek abeltzaintza indartzeko ekimena berreskuratu behar dute, animalien hilketaren egituraketa berriaren alde eginez»
«Gure gobernu autonomikoei aitzakia "europarra" lurruntzen ari zaie tokiko eta eskualdeko hilketa-zentroak eraisteko politikak justifikatzeko, eta horiek zentralizatzearen alde egiteko, monopolio-klabeko haragi-industria bat de facto eraikitzen saiatuz»
«Gero eta argiago dago egungo Eusko Jaurlaritzak sektore ekoizlearen desagerpen ahalik eta gozoena kudeatzea erabaki duela, eta ideia guztiak kapitalaren elikadura-jostailu berrian (inbertsio-funtsak, merkatuen espekulazioa...) uzten ditu, herritarrak elikatzeko»
«Hilketa-zentroen deszentralizazioa funtsezko elementua da animaliak gizentzeko zikloa itxi ahal izateko, eta, bide batez, ekoizleari haren ekoizpenaren kontrola itzultzeko, baita hilketa-fasean ere, eta alderdi komertziala modu zuzenagoan garatu ahal izateko»

2023. urteari amaiera emateko, Europar Batasunak animaliak (hausnarkari txikiak), hegaztiak eta txerriak baserrietan bertan hiltzeko baimena ematen duela jakinarazi genuen, eta abereen hilketa eskualde-egituretan eta ekoizpenetik hurbilen dauden egituretan ardazteko ildoa indartzen du. Ikuspegi horrek jauzi kualitatibo bat ahalbidetu beharko luke, orain arte proiektu pilotu gisa ezohikoa zena eguneroko bihurtzen joateko.

Hilketa-zentroen deszentralizazioa funtsezko elementua da animaliak gizentzeko zikloa itxi ahal izateko, eta, bide batez, ekoizleari haren ekoizpenaren kontrola itzultzeko, baita hilketa-fasean ere, eta alderdi komertziala modu zuzenagoan garatu ahal izateko.

"Europarra" aitzakia

Gure gobernu autonomikoei aitzakia "europarra" lurruntzen ari zaie tokiko eta eskualdeko hilketa-zentroak eraisteko politikak justifikatzeko, eta horiek zentralizatzearen alde egiteko, monopolio-klabeko haragi-industria bat de facto eraikitzen saiatuz.

Abenduan ikusi dugu Harakaik eta Eroskik merkaturatzetik eta banaketatik haragiaren prezioan eragindako beheranzko zentralizazioaren salaketa. Abenduan, kontsumoa izugarri igo zen, eta Eusko Jaurlaritzak behi ume-hazleentzako eta gizentzeko txahalentzako zuzeneko laguntzen txanda berri bat iragarri eta astebetera, mobilizazioak izan zirela salatu du.

Berriz ere, laguntza horien artean azpimarragarriena 250.000 euroko muga izan da, gizendegi handi eta intentsiboenei modu lotsagabean mesede eginez. Onuradun handiena Gaubeako gizendegia izan da (Haragi Kalitatean Aintzindari Group), Harakairen proiektuari lotuta. Laguntzen banaketa berria, kanpoko inputak erostearen mendeko ekoizpen-ereduari buruzko inolako azterketarik gabe. Badirudi zuzeneko laguntzen aldeko apustua sendotzen duela, egiturazko arazoei aurre egin beharrean antidoto gisa. Egunerokotasuna txandakako adabakiarekin kudeatzeaz gain, proposamen eta ideiarik ezaren erakusgarri garbia da.

Eusko Jaurlaritza eta sektore ekoizlearen desagerpena

Oso garrantzitsua da Asturiasen edo Galizian haragi-ekoizpenaren garapen-ereduak sustatzeko ikerketan inbertitzen ari den bitartean, animalien elikaduran bazka-maila handiagoak oinarri hartuta, iraunkortasunaren eta errentagarritasun ekonomikoaren ikuspegitik, Nekazaritzako sailburuordeak (Bittor Oroz) publikoki haragi sintetikoa ekoizteko laborategiak sustatzearen alde egitea, ekoizpen aldetik eskaintzaren (errentagarritasunari lotuta) eta biztanleriaren kontsumo-eskariaren arteko desorekaren konponbide gisa.

Gero eta argiago dago egungo Eusko Jaurlaritzak sektore ekoizlearen desagerpen ahalik eta gozoena kudeatzea erabaki duela, eta ideia guztiak kapitalaren elikadura-jostailu berrian (inbertsio-funtsak, merkatuen espekulazioa...) uzten ditu, herritarrak elikatzeko.

Zorionez, baditugu eredu batzuk laguntzeko eta gidatzeko, Sakanako, Oñatiko eta Barrundiako hiltegiak kasu, eta zerbitzu berriak eskaintzen dituzte, ekoizpen-eredu iraunkorragoa bizirik mantentzeko.

EBren ikuspegi berri horrek eskualdeko landa-garapeneko prozesuak indartzeko palanka gisa balio behar du. Prozesu horietan, udalerriek abeltzaintza indartzeko ekimena berreskuratu behar dute, animalien hilketaren egituraketa berriaren alde eginez. Confederation Paysannek (Frantzia) bere komunikatuan gogorarazi zigunez, tokiko sakrifizioa biziberritzea eta ekoizleei beren animaliei eta abeltzaintza-jarduerari eusteko aukera ematea behar sozial, etiko eta ekonomikoa da.

Leave a Reply

Your email address will not be published.Email address is required.